Πεζοπορία στον Υμηττό – από τη Μονή Καρέα
Αφετηρία πεζοπορίας : Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννη Προδρόμου Καρέα. Τερματισμός πεζοπορίας: Ο βράχος με την ελληνική σημαία που δεσπόζει πάνω από το μοναστήρι.Μονοπάτι πεζοπορίας : «Γ. Μιχαηλίδη» Γιώργος Μιχαηλίδης (1915-1995), ορειβάτης, εκπαιδευτής αναρρίχησης. Σκοτώθηκε στις 23-7-95 στον Όλυμπο, σε ηλικία 80 χρονών, κατά τη διάρκεια κατάβασης του βουνού με τα εγγόνια του. Το μονοπάτι ξεκινάει από τα σκαλοπάτια που βρίσκονται στην άκρη της μάντρας της Μονής Καρέα. Θα τα βρείτε στο χώρο στάθμευσης, στη δεξιά πλευρά όπως κοιτάζετε την είσοδο του μοναστηριού.
Το μονοπάτι είναι βατό και για να φτάσετε στο δρόμο που βρίσκεται κάτω από το βράχο με τη σημαία, θα χρειαστείτε περίπου 20’. Το κατέβασμα είναι πολύ πιο εύκολο και διαρκεί περίπου 10’. Στην αρχή το μονοπάτι είναι χωμάτινο, στη συνέχεια έχει χώμα και πέτρες και στο τέλος πέτρες και λίγα βράχια. Το πυκνό πευκοδάσος, που υπήρχε σ’ αυτή την πλευρά του Υμηττού, κάηκε το 2015. Κατά την πεζοπορία σας στο βουνό δε θα βρείτε κανένα δέντρο για σκιά, μόνο χαμηλή βλάστηση, γι’ αυτό θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι. Προσοχή, γιατί στην αρχή το μονοπάτι διασταυρώνει με άλλο. Εσείς θα ακολουθήσετε τη διαδρομή με την πορτοκαλί σήμανση πάνω στις πέτρες, βαδίζοντας παράλληλα με τη ρεματιά που βρίσκεται η Μονή.
Σε πολλά σημεία ο Ε.Ο.Σ. Ηλιούπολης έχει δημιουργήσει σκαλιά από κορμούς καμένων δέντρων.
Ο τερματισμός του μονοπατιού είναι ο δρόμος που βρίσκεται κάτω από το βράχο με τη σημαία.
Προσοχή η έξοδος είναι λίγο πιο αριστερά, όπως κοιτάζετε το βράχο. Αυτό θα σας βοηθήσει κατά το κατέβασμα καθώς λόγω των θάμνων μπορεί το μονοπάτι να μην είναι ευδιάκριτο. Η είσοδος – έξοδος του μονοπατιού ορίζεται από τις πέτρες που έχουν τοποθετηθεί η μια πάνω στην άλλη για το σκοπό αυτό.
Μόλις βγείτε στο δρόμο, κάτω από το βράχο, στα δεξιά σας θα δείτε μια δεξαμενή νερού.
Εδώ το μονοπάτι τελειώνει, μπορείτε να ξαποστάσετε, να θαυμάσετε τη θέα από ψηλά και στη συνέχεια να κατηφορίσετε και πάλι προς τη Μονή Καρέα, ακολουθώντας το ίδιο μονοπάτι.
Αν θέλετε να συνεχίσετε την πεζοπορία στο βουνό έχετε 2 επιλογές.
ΕΠΙΛΟΓΗ 1η
Μπορείτε να συνεχίσετε την πεζοπορία στο δρόμο, ακολουθώντας πορεία προς τα αριστερά, όπως βλέπετε το βράχο με τη σημαία. Θα βαδίζετε παράλληλα με τη ρεματιά και το μοναστήρι και θα είναι συνεχώς ορατό από εσάς. Στο τέλος ο δρόμος αυτός σας οδηγεί σε ένα πολύ δύσβατο μονοπάτι, με τη μπλε σήμανση, γι’ αυτό μην επιχειρήσετε να το διασχίσετε μόνοι σας. Στο συγκεκριμένο σημείο το κινητό σας θα έχει ελάχιστο σήμα.
Αν θέλετε συνεχίζετε ακόμα ψηλότερα, μπορείτε να ανηφορίσετε μέχρι να βρείτε τις 2 δεξαμενές νερού, δρόμος είναι βατός χωματόδρομος. Προσοχή να μη χαθείτε καθώς το μοναστήρι δεν θα είναι πλέον ορατό. Μόλις φτάσετε στις δυο δεξαμενές μπορείτε να συνεχίσετε ακόμα ψηλότερα. Αν δε θέλετε να συνεχίσετε μπορείτε να γυρίσετε πίσω και να ξαναμπείτε στο μονοπάτι που οδηγεί στο χώρο στάθμευσης της Μονής Καρέα.
Στο σημείο αυτό, ακριβώς από κάτω, θα δείτε το Καταφύγιο του Ε.Ο.Σ. Ηλιούπολης.
Εδώ καταλήγει ένα απότομο βραχώδες μονοπάτι που ξεκινάει από το Καταφύγιο.
Μπορείτε να κατηφορίσετε τα βράχια, ακολουθώντας την κόκκινη σήμανση πάνω στις πέτρες, που θα σας οδηγήσουν πιο γρήγορα στο Καταφύγιο (δύσκολη πρόσβαση).
ΕΠΙΛΟΓΗ 2η
Η 2η επιλογή είναι να ακολουθήσετε το δρόμο στα δεξιά σας, όπως κοιτάζετε το βράχο με τη σημαία. Μόλις φτάσετε στη στροφή του δρόμου, εκεί που βρίσκεται η δεξαμενή νερού, συνεχίζετε το περπάτημα μέχρι να φτάσετε στο μονοπάτι που οδηγεί στο Καταφύγιο Ε.Ο.Σ. Ηλιούπολης.
Το μονοπάτι προς το Καταφύγιο ξεκινάει από το σημείο που θα δείτε τις πινακίδες που έχει τοποθετήσει ο Δήμος Ηλιούπολης.
Αν φτάσετε στο Καταφύγιο, είναι σχετικά εύκολο να ανηφορίσετε τα βράχια που βρίσκονται δίπλα από το κτίσμα, από την πλευρά που είναι το πεύκο και να φτάσετε στον πάνω δρόμο, στις δυο δεξαμενές νερού. Στην ουσία ακολουθείτε μια κυκλική διαδρομή, από το δρόμο που είναι ο βράχος με τη σημαία. Εδώ μπορείτε να ξεκουραστείτε στις πέτρες που υπάρχουν κάτω από το πεύκο. Το πεύκο αυτό είναι και το μοναδικό ψηλό δέντρο που θα συναντήσετε σε αυτή την πλευρά του Υμηττού. Όλα τα υπόλοιπα έχουν καεί.
Προσοχή, αν σας πιάσει βροχή στο βουνό θα πρέπει να ξέρετε ότι θα γίνετε μούσκεμα. Ακόμα και αν βρίσκεστε δίπλα στο Καταφύγιο το στέγαστρο που έχει το κτίσμα, όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, προεξέχει ελάχιστα, το Καταφύγιο είναι κλειδωμένο.
Η πεζοπορία στη φύση θα σας αποζημιώσει. Μετά τη μεγάλη πυρκαγιά στον Υμηττό (2015), σε ορισμένα σημεία έχει γίνει δενδροφύτευση αλλά θα δείτε και πολλά μικρά πευκάκια που έχουν φυτρώσει από μόνα τους. Το θυμάρι, τα χόρτα και τα αγριολούλουδα, όπως κυκλάμινο, κρόκος κλπ συνεχίζουν να βγαίνουν ανάμεσα σε καμένους κορμούς και πέτρες. Αν είστε τυχεροί μπορεί να συναντήσετε πέρδικες, γεράκια, αλεπούδες.
Αν θέλετε να ξεκουραστείτε, μετά την πεζοπορία, στο χώρο στάθμευσης της Μονής Καρέα θα βρείτε παγκάκια τοποθετημένα κάτω από τα πλατάνια. Υπάρχει και μια βρύση για να πιείτε νερό.
