10 Κουκλίστικες Πρωτεύουσες της Ευρώπης

ΡΙΓΑ, ΛΕΤΟΝΙΑ

Η Ρίγα ιδρύθηκε το 1201 και είναι η πρωτεύουσα της Λετονίας, μια από τις τρεις χώρες της Βαλτικής, όπως η Εσθονία και η Ρωσία. Κτισμένη δίπλα στον ποταμό Daugava υπήρξε πρώην μέλος της Χανσεατικής Ένωσης (ένωση εμπόρων κυρίως των Γερμανικών πόλεων της Βαλτικής και της Βόρειας Θάλασσας) και μεγάλη βιομηχανική πόλη της Πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Η Παλαιά Πόλη έχει πολλά μεσαιωνικά χαρακτηριστικά αλλά και αρχιτεκτονικά στοιχεία της τέχνης Γιούγκενστιλ, δηλαδή το αυστηρό αρχιτεκτονικό στυλ Art Nouveau. Σημαντικό αξιοθέατο της πόλης είναι ο Καθεδρικός Ναός Rigas Dome μέσα στο οποίο βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα εκκλησιαστικά όργανα της Ευρώπης με 6.768 αυλούς. Η Ρίγα ανήκει στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

ΤΑΛΙΝ, ΕΣΘΟΝΙΑ

Το Ταλίν είναι η πρωτεύουσα της χώρας της Εσθονίας, στη Β. Ευρώπη. Ιδρύθηκε τον 13ο αι. από την Τευτόνια Τάξη των Ιπποτών, ένα μεσαιωνικό Γερμανικό Τάγμα Ιπποτών που συστάθηκε το 1190 για την προστασία των χριστιανών στους Αγίους Τόπους αλλά και των περιοχών της Βαλτικής.
Υπήρξε μέλος της Χανσεατικής Ένωσης με μεγάλη οικονομική άνθιση. Η Παλαιά Πόλη έχει διατηρήσει πλήρως τη μεσαιωνική της δομή, με πλακόστρωτα στενά δρομάκια, μεσαιωνικές εκκλησίες, μεσαιωνικούς αχυρώνες και αποθήκες. Επίσης στο ιστορικό κέντρο υπάρχουν πολλά μεγάλα αρχοντικά από την Χανσεατική εποχή. Η Παλιά Πόλη του Ταλίν από το 1997 ανήκει στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

ΒΙΛΝΙΟΥΣ, ΛΙΘΟΥΑΝ

Το Βίλνιους είναι η πρωτεύουσα της Λιθουανίας και αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη των κρατών της Βαλτικής.
Κτισμένη στη συμβολή των ποταμών Vilnia και Neris πήρε το όνομα της από τον ποταμό Vilnia.
Από το 13ο -18ο αι. αποτέλεσε το πολιτικό κέντρο του Μεγάλου Δούκα της Λιθουανίας και βασιλιά της Πολωνίας, Stephen Bathory.                                                  Πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το Βίλνιους ήταν ένα από τα μεγαλύτερα εβραϊκά κέντρα στην Ευρώπη γι αυτό και ονομαζόταν «Ιερουσαλήμ της Λιθουανίας» ή « Ιερουσαλήμ του Βορρά», όπως την ονόμασε ο Ναπολέοντας, το 1812. Το ιστορικό κέντρο του Βίλνιους είναι ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη και είναι γνωστό κυρίως για την μπαρόκ αρχιτεκτονική του.
Εκτός από τα μπαρόκ κτίρια το Βίλνιους διαθέτει πολλά γοτθικά και αναγεννησιακά κτίρια και εκκλησίες, με πιο χαρακτηριστικό το κτιριακό συγκρότημα της Πανεπιστημιούπολης του Βίλνιους (1579), το οποίο διαθέτει 13 αίθρια τα οποία πλαισιώνονται από εντυπωσιακά κτίρια. Η Παλιά Πόλη του Βίλνιους από το 1994 ανήκει στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

MINSK, ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ

Το Μινσκ είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Λευκορωσίας.
Η Λευκορωσία είναι χώρα της Ανατολικής Ευρώπης η οποία συνορεύει με την Πολωνία στα Δ., τη Λιθουανία στα ΒΔ., τη Λετονία στα Β., τη Ρωσία στα Α. και την Ουκρανία στα Ν. Το Μινσκ αποτελεί έδρα της Κοινοπολιτείας των Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ), ο οποίος είναι ο περιφερειακός διεθνής οργανισμός στον οποίο συμμετέχουν οι χώρες της Πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Το 1242 υπήρξε μέρος του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας και το 1499 έλαβε τα δικαιώματα Magdeburg .
Από 1569 ήταν πρωτεύουσα της Βοϊβοντίνας του Μίνσκ, στην Πολωνική – Λιθουανική Κοινοπολιτεία. Το ιστορικό κέντρο του Μίνσκ είναι κτισμένο δίπλα στον ποταμό Svisloch.  Αποτελείται από την Άνω Πόλη, το προάστιο Trinity Suburb, το προάστιο Rakov και την περιοχή του Κάστρου του Μίνσκ. Εντυπωσιάζει με τα ιστορικά κτίρια, τις ορθόδοξες και καθολικές εκκλησίες,
τα μικρά δρομάκια και τα πέτρινα κτίρια με τις πολύχρωμες όψεις, που έχουν γίνει το σύμβολο του Μίνσκ.

ΛΟΥΜΠΛΙΑΝΑ, ΣΛΟΒΕΝΙΑ

Η Λουμπλιάνα είναι η πρωτεύουσα της Σλοβενίας και βρίσκεται κτισμένη στις όχθες του ποταμού Ljubjlanica, όπου πήρε και το όνομά της.
Τα κτίρια της Παλαιάς Πόλης της Λουμπλιάνα μοιάζουν αρχιτεκτονικά με το στυλ αρχιτεκτονικής της Βιέννης, Art Nouveau.
Αποτελεί δημιούργημα του σπουδαίου Σλοβένου αρχιτέκτονα Jose Plecnik, (1872 – 1957) ο οποίος μέσα σε 3 δεκαετίες (1920 – 1950) έδωσε στη Λουμπλιάνα το μοντέρνο σχεδιασμό της.
Δημιούργησε σύγχρονα εικονικά κτίρια, όπως το κτίριο της Σλοβενικής Εθνικής και Πανεπιστημιακής Βιβλιοθήκης, το κτίριο της ασφαλιστικής εταιρείας Vzajemna, την εικονική Τριπλή Γέφυρα αλλά και πάρκα, πλατείες κλπ. Έχει βραβευτεί ως «Πράσινη Πόλη 2016», φιλική στο περιβάλλον και στους κατοίκους. Η πόλη έχει 350.000 κατοίκους στους οποίους αναλογούν 542 μ2 δημόσιου χώρου ανά κάτοικο. Διαθέτει ένα εκτεταμένο δίκτυο πεζόδρομων και ποδηλατόδρομων, μήκους 220 km.

ΕΛΣΙΝΚΙ, ΦΙΛΑΝΔΙΑ

Το Ελσίνκι ιδρύθηκε το 1550 από τον βασιλιά Γουσταύο Α΄ της Σουηδίας, ως «αντίπαλον δέος» στη Χανσεατική πόλη του Ταλίν.
Η κατασκευή του «Κάστρου της Φιλανδίας» ή Fortess of Suomenlinna (στα φιλανδικά Viapori), δηλαδή του θαλάσσιου οχυρού που δημιουργήθηκε για την αντιμετώπιση της ρωσικής εισβολής, πρόσθεσε αρκετό κύρος στη πόλη.
Το 1809 μετά τον Φινλανδικό Πόλεμο και την επακόλουθη προσάρτηση της Φινλανδίας από τη Ρωσία το 1809, με την ονομασία Αυτόνομο Μεγάλο Δουκάτο της Φινλανδίας, το Ελσίνκι άρχισε να μεταμορφώνεται.
Το Fortess of Suomenlinna από το 1991 ανήκει στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

ΡΕΪΚΙΑΒΙΚ, ΙΣΛΑΝΔΙΑ

Το Ρέικιαβικ κτισμένο στη θαλάσσια περιοχή του Κόλπου Faxa, είναι η πρωτεύουσα της Ισλανδίας.
Η Ισλανδία είναι μια μικρή νησιωτική χώρα της Β. Ευρώπης, στο Β. Ατλαντικό Ωκεανό που βρίσκεται ανάμεσα στη Γροιλανδία, τη Σκωτία, τις Νήσους Φερόες και τη Νορβηγία.
Το Ρέικιαβικ πρωτοκατοικήθηκε το 874 μ. Χ. από τον Νορβηγό Ingolfur Arnarson και αποτέλεσε και τον πρώτο μόνιμο οικισμό γύρω από τον οποίο αναπτύχθηκε όλη η χώρα.
Ιδρύθηκε το 1786 ως οργανωμένη εμπορική πόλη και για τις επόμενες δεκαετίας αποτέλεσε το εθνικό κέντρο εμπορίου της Ισλανδίας. Είναι από τις καθαρότερες, πιο πράσινες και ασφαλέστερες πόλεις του κόσμου. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της πόλης είναι η Ιουδαϊκή εκκλησία Hallgrimskirkja, που πήρε το όνομά της από τον ισλανδικό ποιητή και κληρικό Hallgrimur Petursson (1614 – 1674), συγγραφέας του «Πάθους των Ύμνων» . Η εκκλησία έχει ύψος 74.5 μ. και αποτελεί το ψηλότερο κτίριο της πόλης.
Η αρχιτεκτονική του Ρέικιαβικ χαρακτηρίζεται από τις πολύχρωμες σκεπές των σπιτιών οι οποίες ξεχωρίζουν στο χιόνι που καλύπτει για μήνες τη χώρα καθώς οι θερμοκρασίες, το χειμώνα, σπάνια πέφτουν κάτω από τους -15º C. Το Ρέικιαβικ έχει ψηφιστεί ως «Ευρωπαϊκός Προορισμός Περιπέτειας 2018».

ΠΟΛΗ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ, ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ

Η Πόλη του Λουξεμβούργου αποτελεί και την πρωτεύουσα του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου. Κτισμένη δίπλα στους ποταμούς Alzette και Petrusse αποτελεί το διοικητικό και οικονομικό κέντρο της χώρας.
Ιδρύθηκε από τους Ρωμαίους, οι οποίοι έκτισαν το φρούριο Luciliburgum που έδωσε και το όνομα στη χώρα. Από τον 16º αι. έως το 1867, όταν καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος από τα τείχη του, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους οχυρωμένους χώρους της Ευρώπης.
Στα αξιοθέατα της πόλης είναι το Ανάκτορο του Δούκα (16ος ) και ο Καθεδρικός Ναός της Παναγίας (17ος).
Η Παλιά Πόλη, Les Rives de Clausen, διατηρεί ακόμα τα μεσαιωνικά της χαρακτηριστικά και ένα τμήμα των οχυρώσεων, από τη ρωμαϊκή εποχή. Από το 1994, η Παλαιά Πόλη και οι οχυρώσεις ανήκουν στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

ΒΑΛΕΤΑ, ΜΑΛΤΑ

Η Βαλέτα (ή μαλτέζικα Il-Belt = Η Πόλη) είναι η πρωτεύουσα της Μάλτας.
Ιδρύθηκε τον 16º αι. από το Τάγμα των Ιωαννιτών Ιπποτών της Ιερουσαλήμ ή Τάγμα της Μάλτας.
Η πόλη πήρε το όνομά της από τον Μεγάλο Μάγιστρο, Jean Parisot de Valette ο οποίος, ως ηγέτης του Τάγματος, ήταν αυτός που διέταξε την αντίσταση ενάντια στους Οθωμανούς το 1565, στη «Μεγάλη Πολιορκία της Μάλτας».
Οι Ιωαννίτες Ιππότες την ονόμασαν «Humilissima Civitas Valletta» δηλαδή «Ταπεινότατη Πόλη της Βαλέτας». Η αρχιτεκτονική της πόλης έχει κυρίως μπαρόκ επιρροές αλλά υπάρχουν και στοιχεία αναγεννησιακά και νεοκλασικά. Λόγω της εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής της οι μεγαλύτεροι Οίκοι Ευγενών της Ευρώπης την αποκαλούσαν «Superbissima = Λαμπρότατη». Στις 12 Οκτωβρίου 2012, η Βαλέτα ψηφίστηκε ως «Πόλη του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού 2018» (ECoC). Η Βαλέτα από το 1980 ανήκει στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO .

ΛΙΣΑΒΟΝΑ, ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Η Λισαβόνα (ή πορτογαλικά Lisboa) είναι κτισμένη πάνω σε επτά λόφους, δίπλα στον ποταμό Tago. Αποτελεί την πρωτεύουσα και τη μεγαλύτερη πόλη της Πορτογαλίας.
Η πόλη καταλείφθηκε το 138 π.Χ. από τους Ρωμαίους και στη συνέχεια, το 714 από του Μαυριτανούς.
Η Λισαβόνα στο Μεσαίωνα είχε αναπτύξει εμπορικές επαφές με τις χώρες της Μεσογείου και της Β. Ευρώπης.
Το 1497, ο Vasco Da Gama ανακαλύπτει το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος, τη θαλάσσια δίοδο προς τις Ινδίες, με αποτέλεσμα η Πορτογαλία να αποκτήσει μεγάλη οικονομική άνθιση με το εμπόριο των μπαχαρικών.
Την 1η Νοεμβρίου 1755, ο μεγάλος σεισμός κατέστρεψε τη μεσαιωνική πόλη.  Η Παλαιά Πόλη της Λισαβόνας, γνωστή ως Alfama, χαρακτηρίζεται από στενούς, ανηφορικούς και ελικοειδείς δρόμους. Η αρχιτεκτονική της είναι ένα μείγμα ρωμαϊκών, μαυριτανικών, ρωμανικών, γοτθικών, αναγεννησιακών και μπαρόκ επιρροών.  Ένα από τα κύρια αξιοθέατα της πόλης είναι τo μεσαιωνικό Κάστρο του Αγίου Γεωργίου ή Castelo de Sao Jorge που δεσπόζει στη κορυφή του λόφου.
Χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό στοιχείο της σύγχρονης πόλης είναι οι δύο μεγάλες πλατείες της, η κεντρική Praca do Rossio και η Praca do Comercio, η οποία αποτελεί την κύρια πρόσβαση στον ποταμό Tago. Στην καρδιά της πόλης βρίσκεται το μεγαλύτερο πάρκο της Ευρώπης, το δασικό πάρκο Monsanto ή Parque Florestal de Monsanto, το οποίο καταλαμβάνει έκταση 10 km. Εντός του πάρκου έχει δημιουργηθεί το Οικολογικό Πάρκο της Λισαβόνας που αποτελεί σημείο συνάντησης των πολιτών.